Orthomoleculair, een lastig woord, met een simpele betekenis
Orthos betekent juist en moleculair betekent moleculen ofwel voedingsstoffen. Het betekent dus eigenlijk 'de juiste voedingsstoffen'. Als orthomoleculaire diëtisten hebben wij ons gespecialiseerd in de werking van verschillende voedingsstoffen op ons lichaam. Het werkt simpel. Ieder lichaam heeft een ongelofelijk knap staaltje zelfherstellend vermogen. Alleen moet je het lichaam wel de juiste bouwstenen aanreiken om dit te kunnen bewerkstelligen. Voeding is dus het beste medicijn, zonder enige nadelige bijwerking!
Pure, onbewerkte voeding
De basis van een orthomoleculaire voeding is heel simpel: zo veel mogelijk puur en onbewerkt eten. Dat dit echt easy is, laten we je graag zelf ervaren. Kijk bij recepten voor allerlei inspiratie en ontdek en ervaar zelf hoe makkelijk en heerlijk het is om puur en onbewerkt te eten.
Er wordt bij een orthomoleculaire voeding dus niet, of zo min mogelijk, gebruik gemaakt van pakjes, zakjes en kant-en-klaar producten. Uiteraard maken wij hier bij een praktische vertaalslag zodat dit voor iedereen haalbaar is. Waarom is pure voeding zo belangrijk?
- Pure, onbewerkte voeding levert veel meer voedingsstoffen dan sterk bewerkte voeding. Pure, onbewerkte voeding voedt in plaats van dat het alleen maar vult. We hebben voedingsstoffen nodig om de vele honderden processen in ons lichaam goed te kunnen laten verlopen.
- Bij frequent gebruik van bewerkte voeding heb je grote kans op tekorten in je lichaam. Tekorten kunnen aanleiding zijn voor vele ziektebeelden maar ook vage klachten, zoals hoofdpijn, futloosheid of vermoeidheid. Daarnaast geeft sterk bewerkte voeding vaak vervelende klachten zoals een opgeblazen, pijnlijke buik.
- Als je sterk bewerkte voeding gebruikt zit dit vol met extra stoffen die we helemaal niet nodig hebben en zelfs belastend kunnen zijn voor je systeem. Denk aan allerlei toevoegingen of E-nummers zoals smaakversterkers, geur-, kleur- en smaakstoffen en conserveringsmiddelen. Denk ook aan onnodige toevoegingen in de vorm van bestrijdingsmiddelen, pesticiden, antibiotica en groeihormonen (deze laatste in dierlijke producten als vlees en zuivel) etc.
Een orthomoleculaire aanpak is dus probleembestrijding in plaats van symptoombestrijding. Het probleem wordt bij de kern aangepakt.
