De waarheid op verpakkingen
Dit is een zin die ik vaak hoor terugkomen in mijn praktijk. Hoe logisch ook, met zoveel informatie over voeding die we de hele dag naar ons toegeslingerd krijgen via allerlei kanalen op social media, nieuwspagina’s op internet, tv programma’s, en de zoveelste zelf-benoemde voedingsgoeroe die weer wat nieuws beweert. Daarnaast tal van reclames en marketing wat we elke dag op ons afgevuurd krijgen, denk aan billboards, beweringen op verpakkingen en de vaak misleidende reclame. Het slim toepassen van marketing door fabrikanten is hierbij (helaas) voor velen van ons een grote misleider. De fabrikant zet de halve waarheid op een verpakking. Dit maakt dat een uitspraak niet verboden is, maar ook niet de hele waarheid dekt. De leek wordt hier mee om de tuin geleid.
Gebruik je gezonde verstand
Mogen fabrikanten dan zomaar van alles beweren? Niet alles, maar er mag best veel. Er zijn wel wat regels maar die zijn vrij eenvoudig te omzeilen. Al jarenlang wordt er vanuit de overheid geprobeerd om een systeem in te voeren zodat het lezen van verpakkingen voor de consument makkelijker en begrijpelijker wordt, in plaats van – voor de meeste mensen – tal van vage onbekenden termen op de ingrediëntenlijst. Helaas hebben de lobbyisten hun werk tot nu toe te goed gedaan waardoor zij een dikke vinger in de spreekwoordelijke pap hebben…
Mijn advies is: denk niet te ingewikkeld en gebruik je gezonde verstand. Het antwoord weet je vaak zelf wel. Ik heb hier bij 2 eenvoudige adviezen:
1. Als er op verpakkingen beweringen staan die eigenlijk te mooi lijken om waar te zijn: trust me, dan is dat ook zo. Geloof dus niet zo maar alles, ook niet als er kreten vermeld worden als ‘wetenschappelijk bewezen’. Er wordt nogal eens selectief wetenschappelijk ´geshopt´.
2. Als je terug gaat naar de basis, dus pure voeding, zo min mogelijk bewerkt, dan zit je eigenlijk altijd goed. De vaker genoemde uitspraak: ‘Als jouw oma het product vroeger zou herkennen’, kan hier bij helpen. Dus hoe minder bewerkingen een product heeft ondergaan hoe beter het is.
Die goeie, ouwe tijd…
Je kunt dan zelf wel antwoord geven op de vraag of bijvoorbeeld een plak ontbijtkoek, een eierkoek of een granenkoek zoals een time-out of een sultana gezonde tussendoortjes zijn. Lagen deze ook al in de winkel toen je oma een puber was? Het antwoord lijkt me helder. Nog een voorbeeld: een banaan. Door velen als ‘slecht’ bestempeld. Bestonden er ook bananen toen je oma jong was? Jep! Zijn bananen dus slecht? Nee, in tegendeel, super gezond zelfs! Hanteer deze denkwijze en je zorgen over wat is goed en wat is slecht zijn hier mee opgelost, hoe makkelijk?
Uiteraard zijn er altijd uitzonderingen in specifieke situaties. Dan kunnen daadwerkelijk gezonde producten voor sommigen toch verkeerd uitpakken, bijvoorbeeld bij een specifieke klacht of ziektebeeld. En juist dat is mijn vakgebied en daar help ik je graag bij.
